Allez Metz

Allez, en route pour Metz!

Eén voor allen, allen voor één!

Deze herfst, van 23 tot 27 oktober, zullen vier van onze leden - Wim, Rudi, Luc en Jurgen - deelnemen namens België aan het Wereldkampioenschap tafeltennis voor mensen met Parkinson in Metz. Zij nemen deel met de instelling om niet alleen te winnen, maar vooral om te tonen dat de geest sterker is dan de ziekte!

Met hun eerste deelname aan het WK-tafeltennis voor Parkinsonpatiënten zetten zij verder in op de combinatie van plezier, gezondheid en sport. En zij vertrekken niet alleen, want in Metz worden zij aangemoedigd door een groep van onze supporters!

Zie ook foto's en volg hun avontuur!

Nieuwtjes van Musketiers!

17 Oktober

De Musketiers op Training met merkbare vooruitgang!

Vorige zondag, 13 oktober, trokken de Musketiers naar Kilypong in Mortsel voor een pittige dagstage. Dit extra moment werd ingelast met het besef dat het WK in Metz snel dichterbij komt. De focus van die dag lag op cruciale elementen van ons spel: opslag en receptie. Hoewel het op papier misschien eenvoudig lijkt, is het perfect uitvoeren van deze technieken een ander verhaal. Daarnaast werkten we ook aan verschillende soorten spin – van topspin, backspin tot sidespin – en hoe we die in ons voordeel kunnen gebruiken.

We hebben heelwat kunnen bijleren, en het voelde alsof we een sleutel in handen kregen om ons spel te verbeteren. De oefeningen waren uitdagend, maar we merkten dat onze kennis en vaardigheden echt groeiden. Waar we eerder soms twijfelden aan onze techniek, voelen we nu steeds meer zelfvertrouwen. Het is ongelooflijk hoeveel verschil een goed geplaatste spin of nauwkeurige opslag kan maken. We kregen nog eens duidelijk te horen dat tafeltennis niet alleen om kracht gaat, maar ook om controle, finesse en strategie.

Meer dan ooit groeien de musketiers ook als kameraden. De intensieve trainingen brengen ons dichter bij elkaar, en we merken hoe het wederzijdse vertrouwen sterker wordt. Dit zal zeker van pas komen in het dubbelspel. Het voelt als een teamprestatie, iets wat we samen bereiken. "Eén voor allen, allen voor één" klinkt nu toepasselijker dan ooit.


Vorige woensdag, 16 oktober afspraak bij de kiné. Net voor onze training op de 17de werden de musketiers nog uitgenodigd bij hun kinesisten. Een moment waar we waardevolle raad kregen over opwarming en stretchen, iets wat we soms te weinig aandacht gaven. We leerden hoe belangrijk het is om voor elke training goed voorbereid aan de slag te gaan en vooral hoe stretchen niet alleen je spieren klaarstoomt. Deze tips kunnen we meenemen en wordt een vast onderdeel van onze voorbereiding voor Metz.

Op 17 oktober stonden we opnieuw op het veld, klaar om alles wat we geleerd hadden in de praktijk te brengen. De focus lag deze keer op het perfectioneren van de technieken die we hadden geleerd. Oefening baart kunst, zeggen ze, en dat werd vandaag opnieuw duidelijk. De opslag werd strakker, onze spin beter gecontroleerd, en onze ontvangst efficiënter. Toch beseften we ook dat we nog een lange weg te gaan hebben. Om het in punten uit te drukken: 'sfeer en gezeliigheid' 9/10, ‘pingpong kunde' 7/10. Er zijn nog zoveel dingen die we willen verbeteren voor Metz, maar het vertrouwen dat we op de goede weg zijn, is er.

Hoog tijd om een coach in te huldigen: Eric. En gelijk hebben we in een ruk voorzien van de nodige polo met niet mis te verstane tekst op de rug (zie foto). De delegatie wordt compleet.

En dan als klap op de vuurpijl werd gisteren nog eens het suporters-uniform gepresenteerd. Het kan niet meer stuk.

Ondertussen beginnen we ons ook voor te bereiden op het praktische aspect van de reis naar Metz. De valiezen moeten nog gemaakt worden, en we vragen ons af wat we allemaal moeten meenemen. Naast onze pingpongoutfits, natuurlijk ook onze musketeersuitrusting!

Goede schoenen, extra shirts, en vooral de juiste mindset om ons door elk moment te slaan. De spanning stijgt, maar ook de anticipatie op wat komen gaat.

Wat nu? De volgende stap? Woensdag 23 oktober vertrekken we naar Metz, een reis die we natuurlijk ook zullen delen hier. Wil je weten hoe dit vertrek verloopt, wat we onderweg tegenkomen en hoe de eerste dag daar eruitziet? Blijf ons dan volgen. In de volgende blog nemen we je mee op onze reisdag naar het WK in Metz!

Eén voor allen, allen voor één!

10 Oktober

De klok tikt.... Metz komt dichter bij .

We gaan dus voor het internationale tafeltennistoernooi naar Metz als 'de Vier Musketiers' om er een ludiek element aan toe te voegen. Dat is dus de reden waarom je ons zal hebben zien rondlopen met een raar hoedje tijdens de trainingen.

Vandaag was dus weer zo één van de volgende trainings dagen in een rij voor ons (Wim, Rudi, Luc en Jurgen). In de vertrouwde zaal werd gestart met een gezamenlijke warming-up. De focus lag hoog, want we weten dat iedere trainingssessie ons dichter bij ons doel brengt. De klok tikt, en Metz komt steeds dichterbij...

Vandaag voelde het alsof we echt op dreef waren. We waren volledig in sync, als een geoliede machine. Het teamwork ging vanzelf, en we communiceerden zonder woorden. Iedere slag, iedere rally, bracht ons dichter bij het niveau waarop we willen zijn voor Metz. Het vertrouwen in ons spel groeit met de minuut.

Middenin de sessie werden we verrast door een bezoek van een journalist die ons verhaal wil brengen in de krant . Hij had interesse in onze weg naar het toernooi en wat het voor ons betekent om als personen met Parkinson op niveau te trainen. Het was inspirerend om te zien dat onze missie om Parkinson in de kijker te zetten zo veel aandacht krijgt. Zijn aanwezigheid gaf ons een extra boost.

Naast het artikel bracht hij ook enkele prachtige foto's mee die de fotograaf de vorige week had genomen. De beelden toonden ons niet alleen als sporters, maar ook als strijders. Elke foto vertelt een verhaal van vriendschap en de wil om te vechten. We zijn onder de indruk van hoe krachtig deze beelden zijn.

Na de training namen we even de tijd om samen te zitten en te reflecteren op hoe ver we al zijn gekomen. Het besef dat we als team sterker zijn geworden, zowel fysiek als mentaal, gaf ons een gevoel van trots en vastberadenheid. We hebben nog enkele weken om ons verder voor te bereiden, maar het vertrouwen groeit met elke sessie. Dankzij de steun van TTK Real, voelen we ons gesterkt om in Metz ons verhaal uit te dragen dat je ondanks Parkinson toch goeie prestaties kan neerzetten.
Deze training was een belangrijke mijlpaal op onze weg naar Metz. De chemie binnen het team is sterk, en we voelen dat we klaar zijn voor de uitdaging die voor ons ligt. We gaan niet alleen naar Metz om te winnen, maar ook om onze boodschap te verspreiden: samen, als Vier Musketiers, vechten we – voor elkaar, voor bewustwording, en voor de kracht van sport in de strijd tegen Parkinson.

Om het geheel nog wat extra kracht bij te zetten, gingen we ook in de opname studio en maakten we een strijders-lied. We voegen het hier toe als mp3, luister vooral zelf hoe de strijdlust er vanaf druipt.

Meer nieuws volgende donderdag na de training.

Foto's